بررسی پروتکلهای پیشگیری و درمان سوء مصرف مواد در مجروحین جنگی و جانبازان

  سابقه و هدف: مجروحین جنگی و جانبازان به دلیل قرار گرفتن در شرایط طاقت فرسای نبرد و آسیب ‌ های جسمی و روانی متعدد مستعد گرایش به سوءمصرف مواد و اعتیاد می ‌ باشند. در برخی ارتش ‌ های دنیا پروتکل ‌ هایی به منظور پیش ‌ گیری و درمان اعتیاد در مجروحین جنگی وجود دارد که در این پژوهش به بررسی آنها پرداخته شده است.   مواد و روش ‌ ها: در این مطالعه مروری، کلیه مقالات مرتبط با اعتیاد و سوء مصرف مواد در مجروحین جنگی موجود در پایگاه ‌ های اطلاعاتی داخلی و خارجی، کتب کتابخانه ‌ های دانشگاه ‌ های داخل و خارج با عنوان روان ‌ شناسی نظامی و مجروحین جنگی، پروتکل ‌ های تهیه شده در زمینه پیشگیری از مصرف مواد در میان نیروهای نظامی و مجروحان جنگی در نقاط مختلف دنیا از نظر کاربرد آن در جانبازان جمهوری اسلامی ایران بررسی گردید.   یافته ‌ ها: نتایج نشان داد پروتکل ‌ های درمان با آگونیست ‌ های مواد افیونی، پروتکل رواندرمانی فردی و شناختی-رفتاری، پروتکل درمان ‌ های اجتماعی و پروتکل خانواده درمانی از پروتکل ‌ های به ‌ کار رفته در مجروحین جنگی سایر نظامیان دنیاست که در جانبازان جمهوری اسلامی ایران قابل استفاده می ‌ باشد و برعکس پروتکل ‌ های درمان سوء مصرف الکل و ماری جوانا، پروتکل پیشگیری از رفتارهای پرخطراز قبیل تزریق مواد و پروتکل کاهش آسیب چندان در جانبازان کشور ما قابل استفاده و تعمیم نیست.   بحث و نتیجه ‌ گیری: با توجه به نتایج این پژوهش تدوین پروتکل اختصاصی در میان جانبازان جمهوری اسلامی ایران به منظور پیشگیری و درمان سوءمصرف مواد لازم و ضروری به نظر می ‌ رسد.